مال دنیا بی ارزش است و همانطور خداوند بسیار به انفاق کردن از مالی که حتی آن را دوست داریم سفارش کرده اند و از ما خواسته اند که از دلبستن به مال دنیا که همگی فانی است پرهیز کنیم و به اموال معنوی و اخروی دنیای اخرت دل ببندیم و خود را برای آن اموال اماده کنیم

حرص وطمع زیاد داشتن هم مال دیگران رامی خواهد وهم بخشنده نیست

قانع بودن

ما نباید از چیز هایی استفاده کنیم که ممکنه است دیگران دلشون بخواد

خسیس نباشیم و انفاق کنیم .

خسیس‌نباشیم

آدم‌حسودمال‌مردم‌راکه‌می‌بیندمی‌رودروویبره‌ومی‌لرزدچشم‌دین‌مال‌هیچ‌کس‌راندارد

آدم‌حسودآرامش‌نداردوقتی‌هم‌چیزی‌داشته‌باشدسنگ‌دل‌است

حسود هرگز نیاسود

عجول نباشیم

به هرچی که داریم باید راضی باشیم چون اگر ما هرچی که میبینیم را بخوایم امکان داره ضرر هم کنیم برای مثال من یه گوشی میبینم که خیلی خشگله بعد که می خرم بعد از چند روز خراب میشه در صورتی که گوشی قبلیم بهتر بود

حسودنباشیم

به ما نصیحت میکند که انسان حسودی نباشیم وهرچه دیگران دارند خوشحال باشیم نه ناراحت. واز دیگران چیزی نخواهیم که به ما بدهند بلکه باید هرچیزی را از خدا خواست. وچیزی را داریم نترسیم که از دستش بدهیم بلکه باید دعا کنیم خدا بهتر از آن را به ما بدهد. ودر زندگی انفاق کردن را فراموش نکنیم

با سلام.
در این داستان پی میبریم که اگر بیش از حد به مال دنیا نگاه داشته باشیم و خود خواه باشیم و دوست داشته باشیم همه چیز را داشته باشیم به خود ضرر زده ایم و عمر خود را تباه کرده ایم

گاهی اوقات ما هم روی ویبره می روییم و دلیل نمی شود که جواب دهیم

حسادت وظرفیت نداشتن چیزی

هرچیزی که مامیخواهیم و خدا و یا هرکسی ان را برای ما نمدهند یه علتی دارد و ان فرد اگر مابه ان نیاز داشته و مسلحتمان باشه باشه ان چیزی راکه میخواهیم را برایمان فراهم میکند

هر وقت کسی چیزی را ندارد ولی دوست داشته آن را داشته باشد و ما آنرا داریم به آن بدهیم یا یا آن را جلوی او نیاوریم

مدگرایی نکنیم وهرچیزی که بقیه دارند را ماهم نخواهیم داشته باشیم چون هر کسی برای خودچیزی دارد پس حسودی نکنیم و دنبال چیز های دیگران نباشیم

همدیگر را دوست بداریم

بهتره به هر چی داری فانع باشی و در جامعه شبیه مردم عادی باشی وخود نمایی نکنی

به داشته های دیگران توجه نکن حسرت نخور روی داشته های خودت تمرکز کن و برای به دست آوردن چیز هایی که نداری تلاش کن

به داشته های خود قانع بوده و از طمع دوری کنیم.

در همه چیز نژاد داشته باشیم و حرف هامون تناقض نداشته باشه.

به نام خدا

هیچوقت به وسایل و چیز های دیگران طمع نکنیم و به وسایل و چیز هایی که خودمان داریم خوش باشیم.

(یک روز هم غصه ی چیز هایی رو که نداری نخور و با چیز هایی که داری خوش باش)