انسان باید برای رسیدن به آرامش ، کم توقع باشد و به داشته هایش اکتفا کند و همان داشته ها را شکر کند .

انسان باید به آنچه دارد قانع باشد زیرا، ممکن است آنچه را که نداریم داشتنش به صلاح ما نباشد

انسان باید به داده ی خداراضی باش

انسان باید به داشته هایش اکتفا کند وچشم وهم چشمی نداشته باشد

انسان باید در زندگی قانع باشدو به اصطلاح چشم و دل سیر باشد نه به مال مردم چشم بدوزد و نه خسیس باشد،بخشندگی شایسته تر است،چه خوب است که انسان بتواند از داشته هایش به دیگران هم بدهد.

انسان باید قانع و بخشنده باشد.

انسان باید همیشه به داشته های خود قانع باشد و همواره شکر گزار خداوند بزرگ باشد،قانع نبودن و چشم دوختن به آنچه که دیگران دارند، باعث بر هم خوردن آرامش انسان خواهد شد.

انسان برای رسیدن به وسایلی که میخواهد باید تلاش کند و ب آن برسد و اینکه همه ما نباید حسرت چیزی را بخوریم ک نداریم با تلاش و کوشش سعی میکنیم بدست بیاوریم

انسان به هر چیزی که دارد باید قانع باشد چشم وهم چشمی نداشته باشد

انسان حسود همیشه چشمش دنبال داشته های دیگران است و برای به دست آوردنش تلاش میکنه اما همین آدم از شدت حسودی نمیتوان چیزی به بقیه بدهد

انسان حسود وخسیس هرگز از مال خود بخششش نمکند وهمیشه محتاج دست مردم است

انسان حسودهیچ وقت آرام نمی گیرد
حسادت نتيجه اى جز زيان و ناراحتى كه دل را سست و تن را بيمار مى گرداند به بار نمى آورد.
حسادت ایمان رامیسوزادوازبین میبرد

انسان خود پسند وناخن خشک که خوبی دیگران برایش خوشایند نیست وار خودش هم چیزی نمی بخشد

انسان نباید به داشته های دیگران بخل و حسادت بورزد و اگر هم مالی دارد که ممکن است دیگری به آن نیازمند باشد در دادن آن به شخص دیگری بخیل بازی در نیاورد خساست نکند

انسان نباید به دیگران حسادت بورزد.

انسان نباید چشمداشت به وسایل دیگران داشته باشد وانتظار نداشته باشد دیگران وسایل خود را به او بدهند ونباید پرتوقع باشد اگر وسیله کسی را دوست داشت وآن فرد وسیله اش را به وی داد نباید درخواست دیگری داشته باشد وباید قانع باشد وخودخواه وپر توقع نباشد

انسان نباید چشمش به مال دیگران باشد و باید سخاوتمند باشد

انسان نباید حریص باشه یعنی اینکه در زمان سختی سریع ناراحت بشه و در زمان خوشی سریع بخیل و خسیس بشه

انسان نباید طمع زیاد داشته باشه،هر چی بیشتر جمع کنه بیشتر میخواد و بیشتر خسیس میشه

انسان نباید نگاهش به داشته های دیگران باشد
شاید آن چیزی که دیگران دارند و ما نداریم بخاطر این است که برایمان خوب نیست و به طلاحمان نیست که داشته باشیم
زمانی که خداوند نعمتی را به ما نمیدهد شاید بخاطر این است که به صلاحمان نیست و وقتی که ان نعمت را داشته باشیم باعث دردسر برایمان میشود چون داشتن ان نعمت به خواست خداوند نبوده است

انسان نبایدحسودوخسیس باشد

انسان هر چیزی که دارد باید به ان قانع باشد وچشم وهم چشمی هم نداشته باشد

انسان هیچ گاه نباید به داشته های دیگران نگاه کند و داشته های خود را نادیده بگیرد بلکه باید از هرآنچه که دارد یا ندارد شکر کند و قدر بداند،هیچ وقت هم نباید حسود و دل تنگ باشد از اینکه چیزی به دیگری بدهد.

انفاق به دیگران وحسادت نکردن

انفاق کردن
چیزی را که خودمان دوست داریم برای دیگران نیز بخواهیم